woensdag 6 maart 2013

Fotograaf uitgelicht: Jan Banning

In deze blog de bijzondere fotoserie ‘Bureaucratica’ van Jan Banning. Hoewel de serie al uit 2008 komt, blijft de serie een hit. Waar Jan Banning ook exposeert (soms al meerdere keren met dezelfde serie), hij blijft publiciteit krijgen voor zijn foto’s. Met het fotoboek dat van de serie is gemaakt won Banning een World Press Award.

Jan Banning trok de hele wereld rond. Het begon met een opdracht in Mozambique. Hij moest er naar toe om het ambtelijk apparaat te fotograferen. Niet direct een spannende klus, maar gaandeweg raakte Banning geïnteresseerd. Hij vroeg zich af of ambtenaren zich overal ter wereld uitgeblust voelen door de bureaucratie op hun werk, of dat dit vooral in Westerse landen geldt. Banning was benieuwd in welke mate mensen betrokken zijn bij hun eigen overheid, de machtsstructuur van hun land en of het verschil maakt of de ambtenaar in een democratisch, communistisch of dictatoriaal land werkt.  Hij besloot er een serie van te maken en reisde onder andere naar Bolivia, China, Frankrijk, India, Liberia, Rusland, de Verenigde Staten en Jemen om ambtenaren te fotograferen.



Om de verschillen in beeld te brengen besloot Banning ambtenaren te fotograferen op hun werkplek. Hij ging er vanuit dat de werkplek van een ambtenaar iets zegt over zijn persoonlijkheid en de staat waar hij voor werkt.

 

Als je naar de foto’s kijkt zie je dat stapels dossiers en meterslange archieven stereotiep zijn voor de bureaucratie. Met deze uitvoerende macht vol wetten en regels krijgt iedere burger, waar ook ter wereld te maken. Iedereen staat weleens aan het bureau van een ambtenaar voor een paspoort, vergunning of registratie, zonder werkelijk te zien wie de beambte is die de zaken regelt. Met het project ‘Bureaucratica' geeft Banning ambtenaren wereldwijd een gezicht en laat de verschillen en overeenkomsten zien. Ondanks de verschillen, hebben alle portretten van ‘Bureaucratica' één gemeenschappelijke deler, namelijk dat de ambtenaar en zijn werkplek een reflectie zijn van het land dat hij dient.

 
Bij de tentoonstelling is een Engelstalig fotoboek onder redactie van Martin Parr verschenen, getiteld ‘Bureaucratics', Nazraeli Press LLC, Portland, Oregon, USA (ISBN 1-59005-232-7), prijs € 50,-. Daarnaast publiceerde Uitgeverij Nieuw Amsterdam, 'Alledaagse macht. Ontdekkingsreis langs ambtelijke werelden'(tekst: Will Tinnemans), (ISBN 978 90 468 0488 9), prijs € 14,95 (te verkrijgen via www.bol.com).

Website:

 

dinsdag 13 november 2012

Fotograaf uitgelicht: Pieter Hugo


In deze blog wordt opnieuw het werk van een fotograaf uitgelicht. In deze editie: Pieter Hugo.

Pieter Hugo is geboren in 1976 en groeide op in Kaapstad, Zuid-Afrika. Hij is een Zuid-Afrikaanse fotograaf en een van de veelbelovende talenten uit een nieuwe generatie van slimme jonge fotografen uit Afrika, waarvan het werk een licht werpt op maatschappelijke vraagstukken en stereotypen die de regio belasten. Hugo maakt voornamelijk portretten, in documentaire-achtige vorm.

Pieter Hugo. Nollywood. 

De foto's van Pieter Hugo zijn niet alleen visueel meeslepend, maar zijn ook sociaal-politiek getint. "De kracht van fotografie is inherent aan voyeurisme," zegt Hugo, "maar ik wil dat dat verlangen om te kijken confronterend wordt." Zijn focus is duidelijk gericht op Afrikaanse gemeenschappen.

De recente serie genaamd Nollywood, is gebaseerd op de bloeiende filmindustrie in Nigeria. Van Nollywood wordt gezegd dat het de derde grootste filmindustrie ter wereld is, er worden zo'n 1000 films per jaar geproduceerd en vrijgegeven op de home video markt.

Pieter Hugo. Nollywood.


Een dergelijke overvloed is mogelijk aangezien films worden gerealiseerd in omstandigheden die westerse producenten ineen zouden doen krimpen. Films worden geproduceerd en verkocht in een week tijd: er wordt met de goedkoopste apparatuur gewerkt, met heel basic scripts, de acteurs worden gecast op de dag van de shoot, en er wordt gefilmd op locaties waar "het echte leven" onderwijl gewoon doorgaat. Ondanks deze geïmproviseerde omstandigheden, blijven de Nollywood films het publiek boeien. 

Pieter Hugo. Nollywood.


Pieter Hugo heeft met een team van acteurs en crewleden de Nollywood cultuur op zijn eigen manier in kaart gebracht, met thema's die typerend zijn voor de Nollywood films en gefotografeerd alsof het op de filmset had kunnen plaatsvinden. Hiermee schept hij zijn eigen werkelijkheid, met een interpretatie van deze filmindustrie die resulteert in een serie van illusoire en verontrustende beelden.

Pieter Hugo heeft nog andere interessante series geschoten, over albino's bijvoorbeeld. Prachtige portretten van mensen die in Afrika vaak genegeerd worden. Of een serie over de verbranding van plastic en oude computers. 

Pieter Hugo. Nollywood.


Meer zien?
http://www.pieterhugo.com/

Deze serie artikelen wordt gepubliceerd door De Fotokunst Galerie:
www.fotokunstgalerie.nl

vrijdag 9 november 2012

Fotograaf uitgelicht: Lewis Hine

Het Nederlands Fotomuseum presenteert van 15 september 2012 tot en met 6 januari 2013 de eerste grote overzichtstentoonstelling in Nederland van de beroemde Amerikaanse fotograaf Lewis Hine. Hine was een gepassioneerd fotograaf die met zijn foto’s het leven van mensen wilde verbeteren. Zijn foto’s van immigranten op Ellis Island, kinderarbeid en arbeiders die hoog boven New York aan het Empire State Building werkten, behoren tot de fotografische iconen van de 20ste eeuw.  

Lewis Hine, Paris Gamin, ca. 1918, © George Eastman House  

















Zien?
Meer informatie via: http://www.nederlandsfotomuseum.nl

Lewis Hine, The Sky Boy, 1931, © George Eastman House

dinsdag 30 oktober 2012

Urban Exploring (Urbex)


Ongezien een verlaten ruimte binnendringen om het verval en de achtergelaten leegte vast te leggen. Een spannende hobby die sterk in opkomst is. Urban Exploring (urbex) had oorspronkelijk niets te maken met fotografie. Mensen zwierven voor de kick door verlaten en bouwvallige panden. Door de opkomst en het gemak van digitale camera’s werden deze omzwervingen vastgelegd. Fotografen werden aangetrokken door de rauwe schoonheid van de beelden en zodoende werden de eerste fotografen ook Urban Explorers.

Plekken die bij Urban Explorers geliefd zijn, zijn bijvoorbeeld verlaten oude fabriekspanden, maar vaak ook voormalige ziekenhuizen, scholen, kantoorgebouwen of gestichten. Kastelen en kerken zijn ook zeer geliefd. Vaak bespoten met graffiti.

Beeld: MartintB, urban explorer (bron: http://www.martintb.nl/home/)


Het is een sport voor de Urban Explorers om een urbex locatie te vinden en de gouden regel is veelal ook bekend:  geef niet zomaar adressen weg van een locatie. Dit met name om de urbex locatie te beschermen tegen koperdieven en vandalen.

Nathalie Snoeijen is zo’n Urban Explorer. Van 1 november 2012 tot 1 maart 2013 exposeert zij online in De Fotokunst Galerie met de tentoonstelling ‘De schoonheid van toen’.  “Omdat ik altijd erg nieuwsgierig ben naar het onbekende is Urban Exploring een paar jaar geleden op mijn pad gekomen door wat tips van fotovrienden”, vertelt Nathalie. “ Het geeft ook een kick om ergens ongezien naar binnen te kruipen en zodra je binnen bent is het geweldig om zo’n pand van binnen te onderzoeken en mooie foto’s van de aanwezige spullen en ruimtes te maken. Regel is om niets mee te nemen of te vernielen, wat helaas toch te vaak gebeurd door graffitispuiters, koperdieven of krakers.”

Beeld: Nathalie Snoeijen, uit de expositie 'De schoonheid van toen'. 

Het motto van een Urbexer is dan ook: “leave nothing but footprints, take nothing but pictures”. De meeste Urban Explorers houden zich hier ook aan. Ook proberen de meeste explorers geen wetten te overtreden anders dan het zich begeven op terreinen waar zij geen toegang toe hebben, volgens velen een "misdrijf zonder slachtoffers".

Niet alle Urban Explorers zijn blij met de ontdekking van deze hobby door amateurfotografen. Het wordt steeds drukker op de bekende urbexlocaties en er zijn steeds meer mensen die toch hun sporen nalaten, waardoor de magie van de locaties verloren gaat.


Urbex fotografie. (Bron: http://www.verbodentoegang.eu/thechapel/)

Benieuwd naar Urban Exploring?
Bezoek vanaf 1 november de expositie van Nathalie Snoeijen in de tijdelijke expositieruimte op www.fotokunstgalerie.nl

Of kijk hier naar een kort filmpje van een aantal Urban Explorers:



donderdag 25 oktober 2012

De schoonheid van toen



Vooraankondiging Expositie Nathalie Snoeijen

-Expositie en verkoop-

Van 1 november 2012 tot 1 maart 2013 exposeert De Fotokunst Galerie het werk van Nathalie Snoeijen.  De expositie ‘De schoonheid van toen’ laat prachtige foto’s zien van verlaten locaties. Nathalie Snoeijen is een zogenaamde urbex fotograaf. Onder het mom: “leave nothing but footprints, take nothing but pictures”, bezoekt zij gebouwen, die niet meer voor publiek toegankelijk zijn.

“Ik bezoek graag verlaten gebouwen”, vertelt Nathalie hierover, “voel me thuis op nostalgische locaties en ben geïnteresseerd in oude spullen. Omdat ik nieuwsgierig ben naar het verleden vind ik het erg leuk en spannend om ergens naar binnen te gaan of oude dingen tegen te komen waarbij ik de sfeer van vroegere tijden weer kan proeven”.

Foto: Nathalie Snoeijen

De foto’s van Nathalie Snoeijen brengen vervlogen tijden heel dichtbij en zijn een lust om naar te kijken. Het fotograferen is overigens niet geheel zonder gevaar. “Het kan soms erg bouwvallig zijn en het gevaar van ergens doorheen zakken is dan ook best groot. In oude panden werd ook altijd veel asbest gebruikt wat je ook in gedachten moet houden wanneer je ergens binnentreedt. Je weet nooit wat je aantreft. Waakhonden of bewaking.” Daarom gaat Nathalie nooit alleen op pad.

Nieuwsgierig? De foto’s van Nathalie Snoeijen zijn vanaf 1 november 2012 te zien en te koop op canvas, in de tijdelijke expositieruimte van De Fotokunst Galerie.

De Fotokunst Galerie

maandag 22 oktober 2012

Fotograaf uitgelicht: Loretta Lux

In deze fotografie blog zijn al heel wat interessante fotografen voorbij gekomen, en Loretta Lux mag zeker niet ontbreken in de collectie artikelen.

Beeld: Loretta Lux

Loretta Lux is niet alleen fotograaf, maar beheerst ook de kunst van fotobewerking. Via haar computer heeft ze de volledige controle over het eindbeeld dat ze in gedachten heeft. Haar foto's zijn enorm gestileerd, precies zo geënsceneerd en bewerkt als zij voor ogen heeft. Het resultaat: schilderachtige beelden, droomachtig en tegelijkertijd bijna klinisch.  

Beeld: Loretta Lux

Als je snel kijkt, zou je bijna denken dat het gaat om een realistisch olieverf schilderij. In tweede instantie zie je dat ze haar foto's van begin tot eind heeft geregisseerd. In interviews met Loretta legt ze uit dat ze haar modellen laat poseren zoals zij voorwerp of detail dat af kan leiden van de kinderen, poetst ze weg. Vervolgens geeft ze de foto haar typische Loretta handtekening. De kleuren kalkachtig, als van poeder en het licht diffuus. 

Beeld: Loretta Lux
Meer zien van haar werk? Kijk dan eens rond op de website van Loretta Lux
Dit artikel is mogelijk gemaakt door De Fotokunst Galerie


maandag 1 oktober 2012

Architectuurfotografie


Architectuurfoto Peter van Mierlo
Architectuurfotografie biedt veel mogelijkheden voor fotografen die op zoek zijn naar abstracte vormen of een mooi lijnenspel. Maar er zijn ook veel historische binnensteden met grachtenpanden, kerken en historische stadhuizen die de moeite van het vastleggen waard zijn.

Denk met het fotograferen van architectuur trouwens niet dat het hele gebouw er altijd per sé op moet, juist in de architectuur kun je uitstekend op zoek naar kleine details en deze met een telelens zo uitvergroten dat je toch de sfeer en karakter van het gebouw vangt.

Architectuurfoto Peter van Mierlo
Van 1 oktober 2012 t/m 31 januari 2013 exposeert De Fotokunst Galerie een expositie die veelal bestaat uit architectuurfotografie. De expositie ‘Ruimte voor Rust’ , met werk van Peter van Mierlo kenmerkt zich door het indrukwekkende lijnenspel in de foto’s en abstracte composities. 

“Belangrijk voor mij is de compositie waar een bepaalde rust van uitgaat”, aldus Peter van Mierlo, fotograaf. “Het boeiende aan fotograferen vind ik steeds weer dat je een bepaald aspect van het geheel zodanig kunt uitlichten en stilzetten dat het een geheel eigen dimensie gaat krijgen. Ik kan zelf vol verwondering kijken naar het nieuwe beeld dat zo ontstaat.”

De foto’s van Peter van Mierlo zijn vanaf 1 oktober 2012 te zien en te koop op canvas, in de tijdelijke expositieruimte van De Fotokunst Galerie.